Syntezatory SONY

Syntezatory to zaawansowane instrumenty muzyczne, które umożliwiają tworzenie dźwięków od podstaw oraz ich modyfikację za pomocą różnych technologii syntezy. Wyróżnia się kilka podstawowych typów syntezatorów:

• Analogowe: Opierają się na klasycznych układach analogowych, oferując ciepłe, organiczne brzmienie, idealne do muzyki elektronicznej, ambientowej i eksperymentalnej.
• Cyfrowe: Wykorzystują technologię cyfrową do generowania i modulacji dźwięków, co pozwala na uzyskanie szerokiego wachlarza brzmień z precyzją i klarownością.
• Hybrydowe: Łączą cechy analogowych i cyfrowych syntezatorów, oferując zarówno charakterystyczne brzmienie, jak i wszechstronność.
• Wavetable: Syntezatory tego typu umożliwiają manipulację próbkami dźwiękowymi w formie tablic fal, co pozwala na tworzenie złożonych i ewoluujących brzmień.
• Modularne: Składają się z osobnych modułów, które można dowolnie łączyć, co daje nieograniczone możliwości twórcze.

Syntezatory są nieodzownym narzędziem w produkcji muzyki elektronicznej, popowej, rockowej czy filmowej. Pozwalają na tworzenie unikalnych dźwięków, od basów i padów po leady i efekty dźwiękowe.

Firma została założona 7 maja 1946 roku przez inżyniera Masaru Ibukę i fizyka Akio Moritę, w Tokio i początkowo nosiła nazwę Tokyo Tsushin Kogyo K.K. (Tokyo Telecommunications Engineering Corporation), ale nazywana też była Totsuko. Początkowo, przedsiębiorstwo utrzymywało się przede wszystkim ze świadczenia drobnych usług serwisowych, a jego siedziba znajdowała się w wynajmowanym budynku, który był w bardzo złym stanie. Najlepiej świadczył o tym dziurawy dach, który przeciekał w deszczowe dni. Jednak złe warunki pracy nie przeszkodziły w skonstruowaniu pierwszego magnetofonu i radia tranzystorowego. Nieco wcześniej, udało się zbudować prostą, elektryczną maszynkę do ryżu, która w efekcie okazała się tylko niedoskonałym prototypem. Konstrukcja opierała się na drewnianej misie, z umieszczoną na jej dnie spiralną elektrodą. Dzięki niej, ryż był podgrzewany, jednak w efekcie był albo zbyt rozgotowany, albo przeciwnie – niedogotowany.

W 1950 roku firma wprowadziła na rynek pierwszy magnetofon, a także opracowała licencję na technologię tranzystorową, aby 5 lat później, ostatecznie zbudować i wprowadzić na rynek pierwsze w Japonii radio tranzystorowe.

W 1960 roku powstał pierwszy zagraniczny oddział Sony – w Szwajcarii, niedaleko Zurychu. W tym samym czasie, Sony, jako pierwsze na świecie, wprowadziło na rynek przenośny telewizor tranzystorowy TV8-301.

Pod koniec lat 70., Sony wspólnie z Philipsem, opracowało pierwszą na świecie płytę kompaktową. Jej premiera odbyła się w fabryce należącej do Philipsa, w sierpniu 1982 roku.

Po ponad 6 latach pracy, w 1980 roku, Sony zaprezentowało swoją pierwszą kamerę – model XC-1, z najnowocześniejszą wówczas matrycą CCD. Co ciekawe, kamerę montowano w Jumbo Jetach linii lotniczych All Nippon Airways, aby pasażerowie mogli zobaczyć, co dzieje się w kokpicie pilotów, podczas startu i lądowania samolotu. Z czasem, rozwój matryc CCD i zaangażowanie Sony, pozwoliło produkować niewielkie kamery wideo.

Już w 1994 roku na rynku pojawiło się pierwsze PlayStation, a 3 lata później Sony wypuściło nową serię telewizorów HDTV WEGA (model KW-32HDF9), wyposażonych w kineskopy FD Trinitron. Największym wyróżnikiem nowych sprzętów była wysoka jakość odtwarzanego obrazu.

Sony wkroczyło w XXI wiek wraz z nową konsolą PlayStation2, która pojawiła się na rynku w 2000 roku. A już w 2006 roku wprowadzono nowy napęd Blu-ray ™ i oparty na nim kolejny model konsoli – PlayStation3.

XXI wiek to także czas prężnego rozwoju i ciągłego udoskonalania telewizorów.