Narodziny legendy - 50 lat Shure SM7B | część 1

Opublikował(a) Redakcja rok temu 3572 unikalnych wyświetleń Brak komentarzy

W 2023 roku firma Shure świętuje 50. rocznicę powstania mikrofonu, który zyskał światową popularność wśród muzyków, podcasterów i streamerów. Dołącz do historyka Shure, MICHAELA PETTERSENA, który wkracza do archiwów firmy, aby odkryć tajemnice związane z powstaniem potężnego SM7B.

Powrót do korzeni

Historia SM7 tak naprawdę zaczyna się od mikrofonu nadawczego SM5 - jednokierunkowego dynamicznego mikrofonu na wysięgniku wprowadzonego w 1964 roku, który został zaprojektowany dla studiów telewizyjnych i filmowych. Była to bestia, mierząca ponad 25cm długości i ważąca ponad kilogram.

Pod koniec lat 60. firma Shure postanowiła opracować nowy mikrofon zaprojektowany specjalnie dla studiów nagraniowych, stacji radiowych i lektorów.

Według legendy, rozwój SM7 przebiegał mniej więcej tak: Grupa inżynierów mikrofonowych Shure zaczęła od elementu Unidyne III SM57 i przekształciła go w mikrofon lektorski.

Mikrofon SM7 zadebiutował w 1973 roku.

Geneza linii SM

W 1963 roku Bob Carr, kierownik ds. rynku produktów profesjonalnych w firmie Shure, zaproponował nową linię mikrofonów przeznaczonych do studiów radiowych, telewizyjnych i filmowych.

Linia SM (Studio Microphone) była oparta na istniejących modelach mikrofonów, ale oferowała nowe funkcje zaprojektowane do użytku studyjnego. Obejmowały one ciemną, nieodblaskową powierzchnię do użytku w studiu telewizyjnym, trzypinowe męskie złącze XLR i podwójną niską impedancję. Przełączniki on/off zostały wyeliminowane lub ukryte za metalową płytką, aby zapobiec przypadkowemu włączeniu mikrofonu.

W 1964 roku wprowadzono linię SM, która obejmowała modele SM5, SM33, SM50, SM56 i SM76. W 1965 roku dodano SM57, a rok później SM58®. Kilka z tych mikrofonów, w szczególności SM57 i SM58®, znalazło zastosowanie na scenach do występów na żywo, gdzie dominują do dziś.

SM7, dodany do linii w 1973 roku, natychmiast spełnił swoje zadanie jako mikrofon studyjny.

Gerry Plice i patent na projekt

Gerry Plice, inżynier ds. rozwoju mikrofonów, otrzymał uznanie za uderzający i wysoce rozpoznawalny projekt przemysłowy SM7. Było to niezwykłe, ponieważ inżynier ds. rozwoju tradycyjnie tworzy przetwornik wewnątrz mikrofonu, a zewnętrzną obudową zajmuje się inżynier projektant lub zewnętrzna firma projektowa.

Jednak to Gerry, nieprzeszkolony w zakresie wzornictwa przemysłowego, ukształtował wygląd jednego z najbardziej kultowych mikrofonów Shure. W listopadzie 1974 r. Gerald W. Plice z Morton Grove w stanie Illinois otrzymał patent US Design Patent 233,669 na "Mikrofon".

Wariacja na temat

Wkładka Shure Unidyne III jest silnikiem w wielu mikrofonach dynamicznych Shure z ruchomą cewką, w tym SM57, SM58® i SM7. Istnieją jednak pewne istotne różnice w konstrukcji wkładki SM7.

Jako mikrofon przeznaczony do transmisji i pracy lektora, membrana SM7 jest zoptymalizowana pod kątem zwiększonej odpowiedzi niskich częstotliwości, ponieważ jest cieńsza, a zatem bardziej elastyczna. Obudowa SM7 pozwala na większą objętość powietrza za wkładką, co również rozszerza przyjazną dla głosu odpowiedź niskich tonów.

Aby zwiększyć poziom wyjściowy, cewka drgająca wykorzystuje drut o mniejszej średnicy i ma trzy razy więcej zwojów niż cewka SM57 lub SM58. Cieńsza membrana i cięższa cewka drgająca wpływają na naturalną częstotliwość rezonansową SM7. Wszystkie te czynniki łączą się, aby zapewnić bogatą odpowiedź niskich częstotliwości preferowaną przez lektorów.

Przełącznik częstotliwości na wyłączność

Jedną z cech SM7, która odróżnia go od wielu innych mikrofonów wokalnych, są przełączniki filtrów o zmiennej częstotliwości. Filtry te zostały zainspirowane serią adapterów A15.